Yol açan, Gönül Yapan Adam:

ŞEYHMUS AĞAÇHANLI   (AĞAÇHANLI ŞEYHMUS)

Şeyhmus Ağaçhanlı, 1902 yılında, Diyarbakır iline bağlı Çermik ilçesinin Ağaçhan köyünde dünyaya gelmiştir. Kendisi, bölgedeki köklü Hasaran Aşireti'ne mensuptur. Doğup büyüdüğü köyün adını, soyadı olarak kullanması, köklerine olan derin bağlılığını simgeler. Ağaçhanlı Şeyhmus, genç yaşlarından itibaren hayatın içinde, ticaretin tam kalbinde yer alır. İlk ticari girişimlerini, arkadaşlarıyla birlikte Suriye’nin Halep kentinden getirdikleri malları satarak gerçekleştirir. O yıllarda bu ticaret yasal zemine oturmasa da, onun cesareti ve girişimci ruhu sayesinde daha büyük işlere uzanan bir kapıyı aralamış olur. Daha sonra, Austin marka bir kamyon alarak köy postası şeklinde nakliyecilik işine girer.

Ağaçhanlı Şeyhmus, 1970’li yıllarda, Çermik ile Siverek arasındaki ulaşım sorunu ciddi boyutlara ulaştığından, bir otobüs alarak bu güzergâhta seferler düzenlemeye başlar. O yıllarda, yollar çok bozuktur. Çermik bölgesi henüz asfaltla tanışmamıştır. Hatta stabilize yollar bile yok denecek kadar azdır. O dönemde, Çermik Siverek yolu da adeta çile yoluna dönüşmüş, yazın tozdan, kışın çamurdan geçilmez olmuştu. Tüm bu imkânsızlıklara rağmen, otobüsün hizmet kalitesi düşürülmezdi. Yolculuk esnasında müşterilere kolonya dağıtılır, rahat bir yolculuk için azami gayret gösterilirdi. Her iki yönden gelişte, Ağaçhan köyünde mola verilirdi. Günümüz otobüs firmalarının müşterilerine gösterdiği saygı ve ilgi, o yıllarda da yolculara sunulurdu. Bu nazik ve ince davranışlar, Şeyhmus Ağaçhanlı’nın işine verdiği özenin ve müşteri memnuniyetine olan bağlılığının açıkça göstergesiydi. O dönemde, Ağaçhan köyünde Orman Dairesi’nin kurulmasıyla birlikte, Şeyhmus Ağaçhanlı da ormancılık sektörüne adım attı. Devletin açtığı kesim ihalelerine girerek orman kesim işlerini üstlenirdi.

Ancak Şeyhmus Ağaçhanlı’yı yalnızca ticari başarılarıyla anmak eksik kalır. O, aynı zamanda güçlü bir insanî yönün de temsilcisiydi. Evi her daim misafire açıktı; ihtiyaç sahiplerine yardım elini uzatmaktan asla çekinmezdi. Evlenecek gençlere maddi destek sağlar, bu tür iyilikleri çocuklarına ve torunlarına da bir vasiyet gibi öğütlerdi. Ona sığınanları gözetir, gerektiğinde canı pahasına korurdu. Dostluğunda samimi, düşmanlığında bile mertlikten taviz vermezdi. 1980’li yıllarda Karayolları Şantiyesinin Ağaçhan’da kurulmasıyla birlikte, pek çok gencin burada işe girmesine öncülük etti. Yalnızca kendi çevresini değil, bölge insanını da kalkındırmayı bir sorumluluk bildi. Ağaçhanlı Şeyhmus’un evi, adeta bir medreseydi. Sohbetleri, yaşam deneyimleri ve insanî duruşu, dinleyenlerde derin izler bırakırdı. Onun yanında yetişenler, hayata dair nezaketi, saygıyı ve duruşu ondan öğrenirlerdi.

1987 yılında hayata veda eden Ağaçhanlı Şeyhmus’un ardından, yalnızca hatıralar değil, güçlü bir insanlık mirası kaldı. Bugün hâlâ onun adı, Siverek’ten Çermik’e kadar olan coğrafyada saygı ve özlemle anılır. Ulaşımda sağladığı kolaylıklar, hizmette gösterdiği titizlik ve insana verdiği değer, geçmişten bugüne taşınan bir örnek teşkil eder. Onun hikâyesi, yalnızca bir bireyin değil, bir dönemin, bir topluluğun, bir anlayışın hikâyesidir…