TARIMSAL YAYIM

            Bir ülke tarımsız, tarımda tarımsal yayımsız düşünülemez. Yayım kavramı sürekli değişen ve gelişen kavramdır. Tarımsal yayım hakkında çeşitli bilim insanları tarafından yapılmış birçok tanım bulunmaktadır. Aşağıda çeşitli yazarlar ve yayım uzmanları tarafından yapılmış tarımsal yayım tanımlarından bazıları verilmiştir.

           Mounter, tarımsal yayımı, çiftçilere eğitim yoluyla tarımsal üretim şekilleri ve tekniklerinin geliştirilmesinde, üretimde etkinliğin ve tarımsal gelirin arttırılmasında, hayat standartlarının iyileştirilmesinde, kırsal hayatın sosyal ve eğitimsel seviyesinin yükseltilmesinde yardımcı olan bir hizmet veya sistem olarak tanımlamaktadır. Tanım çerçevesinde çiftçinin yaşadığı ve faaliyet gösterdiği bütün alanlar, tarımsal yayımın konusuna dahil edilmiştir. Yani çiftçi ile direkt temas yanında, yayım araştırmaları, eğitim, yardımlaşma ve bilgilendirme çalışmaları da tarımsal yayım sistemi içinde ele alınmış olmaktadır.

         Russel(jones),tarımsal yayım kavramını, çiftçilere, ürünlerin verimliliğinin arttırılması ve yaşam standartlarının yükseltilmesi, yeni tarımsal üretim metodlarının benimsetilmesi için gerekli bilgi ve becerilerin sağlanması olarak tanımlamaktadır.

        Fischer ve arkadaşları, yayım ve çiftçi eğitimi, mevcut üretim kaynaklarından daha etkin yararlanılması amacıyla, enformasyon ve pratik becerilerin iletilmesini hedefler demektedir.

        Bütün bu tanımlamalar, yayımı, bazı hizmetlerin (öneri, fikir, teknoloji, enformasyon, bilgi ve beceri) sağlanması veya transferi olarak ifade etmektedir. Yayım çalışması bunların sağlanması ile başlamaktadır. Sağlanan hizmetlerin genelde kullanışlı, gerekli, yeni veya uygun olması gerektiği söylenmektedir. Fakat kırsal alanda yaşayan insanların neleri yararlı, gerekli veya yeni olarak bulduklarını nasıl bileceğiz. Bu kriterlerin yerine getirilip getirilmediğine kim karar verecek. İnsanların kararlarının iyi veya sağlıklı olduğundan nasıl emin olabiliriz. Yayımın belirli bir teknoloji veya önerinin sağlanması yerine, bizzat çiftçiler veya işletmeler ile başladığını belirten tanımlamalarda bulunmaktadır. Örneğin, Albrecht ve arkadaşları tarımsal yayımı, çiftçilerin acil problemlerini kendi kendine çözmesi için yayım elemanlarınca motive edilmeye çalışıldığı ve bu yönde harekete geçebilmeleri için fikir ve cesaret ile birlikte yetenek kazandırmaya yönelik yardımların sağlandığı bir süreç olarak tanımlamaktadırlar.

        Profesör Niels Röling’e göre yayımın esası, insanların davranışında değişimi teşvik etmenin hedeflenmesidir. Rölling, tarımsal yayımı, kamu veya toplum yararına, davranışlarda gönüllü değişimi teşvik etmek için, ir kurum tarafından müdahale edilerek gerçekleştirilen bir profesyonel iletişim şekli olarak tanımlamaktadır.

        Yukarıda yapılan tanımlamaların çoğu yayımın uzmanlaşmış bir servis tarafından yapıldığını belirtmektedir. Ancak günümüzde, çiftçi ile çiftçi arasındaki yayımın önemi daha fazla ön plana çıkmaktadır. Yayımın öneride, öneride bulunma ve enformasyon sağlama gibi daha az elle tutulan(soyut)hizmetler ile sınırlı olduğu belirtilmektedir. Bunların yanında, bazı uzmanlar ise yayımın eğitim hizmetlerini de kapsadığını tartışmaktadırlar.

          Çiftçiler eğitilmeksizin, yayım elemanları tarafından sağlanan enformasyon ve önerilerin etkin bir biçimde kullanılamayacağı açıktır. Örneğin, çiftçilerin önlem amaçlı olarak alışılagelmiş bir şekilde ilaçlama yaptığı bir bölgeyi düşünün. Bitki korumaya yönelik yapılacak öneriler, entegre zirai mücadele yöntemlerinin teşvik edilmesi çalışmalarında, aşırı tarımsal ilaç kullanımının sağlık ve çevreye olan olumsuz etkileri, böceklerin hayat evreleri veya ekonomik zarar eşiği kavramları hakkında çiftçilerin eğitilmeleri ile yararlı olacaktır.

         Van den Ban ve Hawkins(1996) tarımsal yayımı, çiftçilere her konuda fikir oluşturma ve doğru karar verme yönünde yardımcı olmak için, enformasyon ve iletişim metodlarının planlı bir biçimde kullanılmasına dönük bir eğitim sistemi olarak tanımlamaktadırlar. Yapılan bu tanımlamalar çerçevesinde, tarımsal yayım çalışmasının amaçları şöyle sıralanmaktadır;

• Çiftçilere mevcut ve gelecekteki durumlarını analiz etmekte yardımcı olmak,
• Bu analiz sonucu belirlenen problemler ve bunların birbirleriyle olan ilişkilerini görmeleri konusunda çiftçiye yardımcı olmak,
• Çiftçinin mevcut bilgilerini gerçekçi bir şekilde düzenlemesine ve yapılandırmasına ve/veya onun yeni bilgi ve yetenekler kazanmasına yardımcı olmak,
• Doğru tercihler yapabilmeleri konusunda yardımcı olmak,
• Çiftçilere fikir oluşturma, karar verme ve yapacağı uygulamaları izleme ve değerlendirme yeteneği kazandırma konusunda yardım etmek,
• Çiftçileri harekete geçmeleri konusunda motive etmek,
• Çiftçiye gelecekte karşılaşacağı problemleri yayımcının yardımı olmaksızın kendi başına çözebilmesi, doğru kararlar verebilmesi için gerekli yetenekleri kazandırmak.

Bu amaçlara ulaşabilmek için, yayımcı ile çiftçi arasında bir ortaklaşa ilişki kurulmalıdır. Bu çerçevede yayımcı, çiftçinin refahı konusunda sorumluluk taşımalı ama çiftçinin karar verme özgürlüğü sağlanmalı ve ortaya çıkacak rizikolardan çiftçi sorumlu olmalıdır. Sonuçta vereceği kararların sonuçlarından etkilenecek olan kişi çiftçinin kendisidir.